برای انجام تست تله ایثار کلیک کنید.
طرحواره ایثار چیست؟
در افسانه یونانی پرومته (Prometheus) آمده است که او آتش را از خدایان دزدید و به انسانها بخشید. این کار به انسانها قدرت و تمدن داد اما پرومته بهخاطر فداکاریاش مجازات شد و هر روز عقابی جگر او را میخورد. داستان پرومته شباهت زیادی به موضوع ایثار دارد؛ جایی که فرد برای دیگران از خود میگذرد، اما بهای سنگینی میپردازد. همین الگو در روانشناسی نیز دیده میشود و به آن طرحواره ایثار (Self-Sacrifice Schema) میگویند.
طرحواره ایثار بخشی از حوزه طرحوارههای ناسازگار اولیه (Early Maladaptive Schemas) است. فردی که این طرحواره را دارد، به نیازهای دیگران بیش از نیازهای خودش اهمیت میدهد. او ممکن است احساس کند اگر به خودش توجه کند، خودخواه به نظر میرسد. این موضوع در ظاهر نوعی مهربانی است اما در بلندمدت فرسودگی روانی و حتی بیماریهای جسمی ایجاد میکند.
شناخت این الگو بسیار مهم است. زیرا بسیاری از افراد حتی متوجه نمیشوند که در چرخه ایثار بیش از حد گیر افتادهاند. آنها فکر میکنند طبیعی است که همیشه برای خانواده، دوستان یا همکاران خود فداکاری کنند. اما وقتی این رفتار به قیمت نادیده گرفتن خود تمام شود، طرحواره ایثار شکل میگیرد.
طرحواره ایثار الگویی ذهنی و رفتاری است که در آن فرد بیش از اندازه به دیگران اهمیت میدهد و نیازهای خودش را نادیده میگیرد. در نگاه اول این ویژگی مثبت و حتی اخلاقی به نظر میرسد، اما روانشناسان آن را یک تله روانی (Psychological Trap) میدانند.
افراد گرفتار در این طرحواره معمولا به راحتی “نه” نمیگویند. آنها باور دارند ارزششان به میزان فداکاری برای دیگران وابسته است. به همین دلیل اغلب در روابط کاری، خانوادگی یا عاطفی دچار سوءاستفاده میشوند.
نکته مهم این است که ایثار بهطور کلی بد نیست، اما وقتی مداوم و بدون مرز باشد به آسیب روانی منجر میشود. پژوهشهای متعددی از نویسندگانی مثل Jeffrey Young و Janet Klosko نشان دادهاند که طرحواره ایثار ارتباط مستقیم با اضطراب (Anxiety)، افسردگی (Depression) و اختلالات روانتنی (Psychosomatic Disorders) دارد.
ریشه های طرحواره ایثار
ریشه طرحواره ایثار معمولا در دوران کودکی شکل میگیرد. کودک در محیطی بزرگ میشود که از او انتظار میرود نیازهای خانواده یا والدین را برآورده کند. برای مثال ممکن است مادری افسرده یا بیماری در خانواده وجود داشته باشد و کودک بهجای توجه به خودش، مراقب دیگران شود.
این الگو در فرهنگهایی که فداکاری و گذشت ارزش بالایی دارد، بیشتر دیده میشود. کودک میآموزد که محبت و پذیرش دیگران زمانی به دست میآید که خود را قربانی کند. به همین دلیل در بزرگسالی ناخودآگاه همین مسیر را ادامه میدهد.
روانشناسانی مانند David P. Bernstein اشاره کردهاند که طرحواره ایثار در جوامعی که روابط خانوادگی تنگاتنگ و کنترلگرایانه وجود دارد، شدیدتر بروز پیدا میکند. در این شرایط فرد به جای ساختن هویت مستقل، هویتش را در کمک به دیگران تعریف میکند.

نشانه های طرحواره ایثار
نشانههای این طرحواره بسیار متنوع هستند، اما چند ویژگی مشترک در بیشتر افراد وجود دارد.
نشانه رفتاری
-
ناتوانی در گفتن “نه” به درخواستهای دیگران
-
اولویت دادن به خواستههای اطرافیان حتی در شرایط خستگی
-
تحمل روابط ناسالم به خاطر ترس از رهاشدگی
علائم هیجانی
-
احساس گناه هنگام توجه به خود
-
خشم پنهان و سرکوبشده
-
فرسودگی عاطفی (Emotional Burnout)
علامت های جسمانی
-
مشکلات خواب
-
سردردهای مکرر
-
ضعف سیستم ایمنی به دلیل استرس مزمن
این نشانهها به وضوح نشان میدهند که ایثار بیش از حد نه تنها سلامت روان، بلکه سلامت جسم را نیز تهدید میکند.

تفاوت ایثار سالم و طرحواره ایثار
بسیاری افراد میپرسند چه تفاوتی بین مهربانی سالم و طرحواره ایثار وجود دارد. پاسخ در مرزها (Boundaries) نهفته است. ایثار سالم همراه با مراقبت از خود است، اما طرحواره ایثار نیازهای فرد را کاملا نادیده میگیرد.
| ویژگی | ایثار سالم | طرحواره ایثار |
|---|---|---|
| توجه به خود | فرد نیازهای خودش را هم در نظر میگیرد | فرد نیازهای خودش را نادیده میگیرد |
| انگیزه | کمک از روی عشق و رضایت | کمک از روی ترس یا احساس گناه |
| نتیجه | ایجاد رابطه متعادل | فرسودگی و سوءاستفاده |
این جدول نشان میدهد که مرز باریکی بین کمک سالم و طرحوارهای وجود دارد. آگاهی از این مرز اولین قدم برای تغییر است.
نقش فرهنگ در شکل گیری طرحواره ایثار
فرهنگ نقش پررنگی در شکلگیری و تداوم طرحواره ایثار دارد. دراکثر جوامع، گذشت و فداکاری به عنوان بالاترین ارزش اخلاقی معرفی میشود.در چنین فضایی، فرد کمکم باور میکند که ارزشمندی او زمانی تأیید میشود که خواستههای دیگران را مقدم بر نیازهای خودش قرار دهد.
در فرهنگهای جمعگرا (Collectivist Cultures)، جایگاه خانواده و جامعه بسیار برجسته است. به همین دلیل، افراد از کودکی آموزش میبینند که منافع جمع را بالاتر از منافع فردی قرار دهند.این الگو ممکن است در کوتاهمدت باعث همبستگی شود، اما در بلندمدت میتواند منجر به نادیده گرفتن درخواست های فردی گردد.
در مقابل، در فرهنگهای فردگرا (Individualistic Cultures) مانند بسیاری از کشورهای غربی، استقلال و توجه به خود ارزش محسوب میشود. با این حال، حتی در این جوامع هم افراد با پیشینه خانوادگی خاص ممکن است درگیر طرحواره ایثار شوند.
تأثیر طرحواره ایثار بر روابط عاطفی
طرحواره ایثار تأثیر عمیقی بر روابط عاطفی و زناشویی میگذارد. فردی که گرفتار این الگو است، بیشتر نقش مراقب (Caretaker) را بر عهده میگیرد. او مدام تلاش میکند تا نیازهای طرف مقابل را برآورده کند و این موضوع باعث ایجاد رابطهای نامتعادل میشود.
با گذشت زمان، چنین فردی ممکن است احساس خستگی و دلزدگی کند. از سوی دیگر، شریک عاطفی او به این رفتار عادت میکند و ناخودآگاه نقش بهرهبردار را میگیرد. در نتیجه، چرخهای ناسالم شکل میگیرد که نه تنها عشق را تضعیف میکند بلکه به احساس رنجش و خشم منجر میشود.
بر اساس نوشتههای Christine A. Padesky، بهترین روابط عاطفی زمانی شکل میگیرند که دو طرف بتوانند نیازهای خود و دیگری را همزمان ببینند. اما طرحواره ایثار این تعادل را از بین میبرد و باعث میشود رابطه به یک مسیر یکطرفه تبدیل شود.
تأثیر طرحواره ایثار بر محیط کاری
طرحواره ایثار فقط در روابط شخصی دیده نمیشود، بلکه در محیطهای کاری هم نمود زیادی دارد. کارمندی که مدام اضافهکاری میکند، به جای دیگران مسئولیت میپذیرد یا همیشه اولویت را به نیازهای مدیر میدهد، نمونهای از این طرحواره است.
این افراد معمولا در کوتاهمدت تحسین میشوند. اما در بلندمدت دچار فرسودگی شغلی (Job Burnout) و کاهش بهرهوری میشوند. علاوه بر این، همکاران یا مدیران ممکن است از رفتار آنها سوءاستفاده کنند و حجم کار بیشتری به دوششان بگذارند.
تحقیقات Susan M. Orsillo نشان داده است که افراد با طرحواره ایثار بیشتر در معرض اختلالات اضطرابی و افسردگی شغلی قرار دارند. بنابراین، یادگیری مهارتهایی مانند مدیریت مرزها (Boundary Management) در محیط کار اهمیت زیادی دارد.

مثال های روزمره از طرحواره ایثار
طرحواره ایثار را میتوان در موقعیتهای روزمره به وضوح دید. برای مثال، مادری که حتی در زمان بیماری خودش، تمام انرژی را برای فرزندان صرف میکند و به استراحت توجهی ندارد، نمونهای روشن از این الگو است.
در روابط دوستانه هم این طرحواره شایع است. فردی که همیشه گوش شنواست، همیشه وقت و انرژی خود را برای دیگران میگذارد اما وقتی خودش نیازمند حمایت است، کمتر کسی کنارش حضور دارد.
حتی در فعالیتهای اجتماعی و داوطلبانه نیز این موضوع دیده میشود. افرادی که از سر عشق و علاقه فعالیت میکنند، معمولا احساس رضایت دارند. اما کسانی که به اجبار درونی برای ارزشمند بودن کمک میکنند، پس از مدتی احساس خستگی و پوچی خواهند داشت.
باورهای غلط درباره ایثار
یکی از دلایلی که طرحواره ایثار ادامه پیدا میکند، باورهای غلط و ریشهدار درباره ایثار است. بسیاری از افراد فکر میکنند که ارزش انسان به میزان فداکاری او سنجیده میشود. در حالی که این باور، تنها فشار روانی ایجاد میکند.
باور اشتباه دیگری این است که اگر فرد به خودش توجه کند، خودخواه به نظر میرسد. این در حالی است که خودمراقبتی (Self-Care) نه تنها خودخواهی نیست، بلکه برای داشتن روابط سالم ضروری است.
در کتابهای Jeffrey Young به این نکته تاکید شده که ایثار زمانی ارزشمند است که انتخابی آگاهانه باشد، نه رفتاری اجباری و ناشی از ترس. بنابراین بازنگری در باورها میتواند اولین گام برای تغییر این الگو باشد.
درمان طرحواره ایثار
درمان طرحواره ایثار نیازمند ترکیب چند رویکرد رواندرمانی است. یکی از مهمترین روشها، طرحوارهدرمانی (Schema Therapy) است که توسط Jeffrey Young توسعه یافت. در این رویکرد، فرد یاد میگیرد الگوهای ناسالم کودکی خود را شناسایی کند و به تدریج آنها را با الگوهای سالم جایگزین کند.
درمان شناختی-رفتاری (Cognitive Behavioral Therapy) نیز ابزارهای مفیدی ارائه میدهد. این روش کمک میکند تا افکار منفی و باورهای غلط درباره ایثار بازسازی شوند. برای مثال، جمله “اگر به خودم اهمیت بدهم خودخواه هستم” جایگزین میشود با “مراقبت از خود، پیششرط مراقبت از دیگران است”.
همچنین تمرین مهارت جرأتمندی (Assertiveness Training) بسیار مؤثر است. افراد با این مهارت یاد میگیرند چگونه نیازهای خود را بیان کنند و در عین حال احترام دیگران را حفظ نمایند. این مهارت بهویژه در روابط کاری و عاطفی کاربرد فراوانی دارد.
رویکردهای مکمل برای رهایی از ایثار افراطی
علاوه بر رواندرمانی، رویکردهای مکملی نیز وجود دارند که میتوانند به فرد در غلبه بر این طرحواره کمک کنند.
تکنیک های خودیاری
-
نوشتن احساسات روزانه برای شناخت الگوهای ایثار
-
تمرین “نه گفتن” در موقعیتهای کوچک
-
اختصاص زمان منظم به فعالیتهای لذتبخش شخصی
تکنیک های بدنی (Body-Oriented)
-
تمرین یوگا (Yoga) برای ایجاد تعادل در ذهن و بدن
-
مدیتیشن (Meditation) برای کاهش اضطراب
-
تنفس دیافراگمی (Diaphragmatic Breathing) برای آرامسازی سیستم عصبی
رویکردهای اجتماعی
-
ایجاد شبکه حمایتی با دوستانی که مرزهای سالم دارند
-
مشارکت در گروههای درمانی برای اشتراک تجربه
-
یادگیری مهارتهای ارتباطی از طریق کارگاههای آموزشی
این ترکیب رویکردها به فرد کمک میکند تا علاوه بر تغییر ذهنی، تغییر رفتاری و اجتماعی هم تجربه کند.
طرحواره ایثار در ادبیات و فیلم ها
طرحواره ایثار نه تنها در روانشناسی، بلکه در هنر و ادبیات هم بازتاب زیادی داشته است. شخصیتهای زیادی در فیلمها و کتابها وجود دارند که برای دیگران از خودشان گذشتهاند و گاهی سرنوشت تلخی پیدا کردهاند.
برای مثال، در رمان “بینوایان” اثر Victor Hugo شخصیت ژان والژان بارها از خود میگذرد تا زندگی دیگران بهبود پیدا کند. اگرچه این ایثار او را به انسانی والا تبدیل میکند، اما فشارهای روحی و جسمی فراوانی را متحمل میشود.
در فیلمهای معاصر نیز شخصیتهایی مثل “بتمن” نمونهای از ایثار افراطی هستند. او زندگی شخصی خود را کنار میگذارد تا شهر را نجات دهد، اما در تنهایی و اندوه عمیق فرو میرود. این مثالها نشان میدهند که ایثار اگر بدون مرز باشد، حتی قهرمانان را هم دچار رنج میکند.
معرفی کتاب های مفید درباره طرحواره ایثار
اگر به دنبال منابع علمی و قابل اعتماد برای شناخت بیشتر طرحواره ایثار هستید، چند کتاب از ناشران معتبر ایرانی میتواند بسیار مفید باشد:
-
نشر میلکان: طرحوارهدرمانی: راهنمای تغییر الگوهای ناسازگار (اثر Jeffrey Young – ترجمه فارسی)
-
نشر مهرسا: زندگی خود را دوباره بیافرینید (اثر Janet Klosko & Jeffrey Young)
-
نشر ارجمند: طرحوارهدرمانی در عمل (اثر Eckhard Roediger)
این کتابها نه تنها به متخصصان روانشناسی کمک میکنند، بلکه برای عموم افراد نیز به زبانی روان نوشته شدهاند و میتوانند راهنمایی عملی ارائه دهند.

مقایسه طرحواره ایثار با طرحواره اطاعت
طرحواره ایثار (Self-Sacrifice) و طرحواره اطاعت (Subjugation) شباهتهایی با یکدیگر دارند اما یکسان نیستند.
| ویژگی | طرحواره ایثار | طرحواره اطاعت |
|---|---|---|
| انگیزه | کمک به دیگران برای کاهش رنج آنها | ترس از تنبیه یا طرد شدن |
| هیجان غالب | احساس گناه هنگام توجه به خود | احساس ترس هنگام نافرمانی |
| نتیجه | فرسودگی هیجانی و جسمی | از دست دادن هویت و استقلال |
این مقایسه نشان میدهد که ایثار بیشتر ریشه در احساس گناه دارد، در حالی که اطاعت ناشی از ترس و اجبار بیرونی است. شناخت این تفاوت به درک بهتر درمان کمک میکند.
نتیجه گیری
طرحواره ایثار در ظاهر یک ویژگی مثبت به نظر میرسد اما در حقیقت میتواند به چرخهای آسیبزا برای ذهن و بدن تبدیل شود. فردی که نیازهای خود را نادیده میگیرد و تنها به دیگران توجه دارد، دیر یا زود با خستگی، دلزدگی و مشکلات جسمی و روانی مواجه میشود.
شناخت ریشههای این طرحواره در کودکی، توجه به نقش فرهنگ و بررسی نشانهها میتواند اولین قدم برای تغییر باشد. سپس، با استفاده از روشهایی مانند طرحوارهدرمانی، شناختدرمانی و تمرین مهارتهای جرأتمندی، فرد میتواند مرزهای سالم ایجاد کند و از خود مراقبت بیشتری داشته باشد.
ایثار زمانی ارزشمند است که از روی انتخاب و عشق باشد، نه از روی اجبار و احساس گناه. یادگیری این تمایز به افراد کمک میکند تا هم به خودشان و هم به دیگران توجه کنند و روابطی متعادلتر و سالمتر بسازند.